Madeleine Hazenoot

Iedereen die mij kent, hoort meteen aan mij dat ik een echte Limburgse ben. Ik ben geboren in 1986 en op 3 juli 2009 ben ik de vrouw van Peter geworden. Vanaf toen is mijn leven op zijn kop gezet. Wij wonen nu in Sliedrecht en ik ben dus verhuisd uit het mooie zuiden. In Nederland werk ik met veel plezier als woonbegeleidster bij Stichting Philadelphia (gehandicapten zorg). We gaan vier maanden verdeeld over een jaar naar Aruba voor zendingswerk. In de wijk San Nicolas vertellen we prostituees het evangelie.

Toen ik dit werk nog niet deed, had ik mijn vooroordeel over prostituees vaak al klaar. Dit beeld veranderde nadat ik meegegaan was naar Aruba. Ik leerde de prostituees kennen als jonge meiden, die net zo oud waren als ik. Ze zitten in een wanhopige situatie, iedere vrouw heeft haar eigen trieste verhaal. En wij mogen een luisterend oor zijn, hen troosten en bemoedigen. Deze jonge vrouwen krijgen vaak al op jonge leeftijd kinderen. Vele echtgenoten zijn niet trouw. Het gevolg is vaak dat de moeder er alleen voor staat en daarbij de zorg draagt voor haar kinderen. In Colombia is er voor velen moeilijk werk te vinden. Als er dan vanuit andere landen werk wordt aangeboden, waarbij hun vliegticket wordt betaald, dan lijkt dit een gouden droom. Veel geld verdienen voor hun gezin, een huis kopen en de studie van hun kinderen kunnen betalen. Ze denken dat ze komen werken als danseres, dienstmeisje of animeermeisje. Maar dit verandert al snel in een nachtmerrie, een boze droom die niet meer lijkt te stoppen. In de wijk zitten de vrouwen achter tralies, kakkerlakken lopen er over de grond. Veel mannen gebruiken hen als een lustobject. Ze zijn hier niets waard, alleen maar goed voor de seks. Mannen minachten hun, maken vernederende opmerkingen. Deze vrouwen hebben een diepe schaamte en aan niemand kunnen ze het vertellen. Zelfs niet aan hun familie. Ze schamen zich voor God, vanwege het feit dat ze werkzaam zijn als prostituees.

Ik vind het prachtig als we deze jonge vrouwen mogen vertellen dat God van hen houdt. We delen iedere reis nep rozen uit, vertellen hen dat ze prinsessen zijn en dat Jezus is gestorven voor hen om hen nieuw leven te geven. Voor veel vrouwen gaat er een nieuwe wereld open. Als we op God vertrouwen, zal Hij voor ons zorgen!